«پراجکت سیندیکیت» با اشاره به این‌که چشم‌انداز همکاری راهبردی ایران و چین درزمانی پدیدار شده که برای ایران حیاتی است، تحلیل کرده که با توجه به نارضایتی مردمی از سقوط اقتصاد داخلی به دلایلی از جمله تحریم‌های آمریکا و کووید-۱۹، دولت ایران از این‌که اخبار مربوط به این قرارداد افکار را منحرف کند استقبال می‌کند چون می‌تواند دست‌کم تا زمان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا تا ماه نوامبر زمان بخرد.

پراجکت سیندیکیت با اشاره به این‌که توافق‌نامه همکاری اخیر ایران و چین پیامدهای راهبردی گسترده‌ای در خاورمیانه و جنوب آسیا دارد، می‌افزاید: «اما در عین حال که ایرانیان در طول تاریخ مخالف همکاری نزدیک با قدرت‌های بزرگ بوده و حتی تمایل کمی به پذیرش قیمومیت اقتصادی نشان داده‌اند. در این شرایط، روابط ایران و چین مخالفت‌های داخلی بسیاری برانگیخته و احتمال این‌که مجلس آن را رد کند وجود دارد، مگر این‌که موارد خاصی در این قرارداد مورد بازنگری قرار گیرد.»

این نشریه با اشاره به این‌که اقتصاد ایران از خروج آمریکا از برجام در سال ۲۰۱۸ تاکنون در حال سقوط آزاد است و دولت حسن روحانی تحت‌فشار شدیدی قرار دارد، افزوده است: «اعلام قرارداد با چین به دولت روحانی اجازه می‌دهد که نشان دهد همه تخم‌مرغ‌هایش را در سبد غربی‌های نگذاشته است. این پیامی به مردم ایران است که ایزوله نیستند و ممکن است با وجود تحریم‌های ایران بتوانند اقتصادشان را تقویت کنند.»

«پراجکت سیندیکیت» با تأکید بر این‌که انفجارهای اخیر و آسیب دست‌کم دو سایت هسته‌ای و موشکی این حس را منتقل کرده که رژیم ایران تحت محاصره است، ادامه می‌دهد که به نظر می‌رسد این اتفاقات بخشی از راهبرد گسترده‌تر آمریکا و اسرائیل برای فلج کردن قابلیت‌های ایران است.

در ادامه این تحلیل  با اشاره به مواضع چین آمده است: «اما از سوی دیگر، ایران برای چین میدان مین محسوب می‌شود. هرچند که چین تجارت با ایران را ادامه می‌دهد و روی پروژه‌های زیرساختی سرمایه‌گذاری می‌کند، عمیق‌تر شدن این روابط می‌تواند روابط دیپلماتیک چین با آمریکا را به شرایطی بسیار حساس برساند. چین خطر از دست دادن بازار آمریکا را به جان خریده و در عین حال، نمی‌خواهد شرکای منطقه‌ای خود، اسرائیل و عربستان سعودی را ناامید کند.»

«پراجکت سیندیکیت» می‌افزاید: «در دیدگاهی وسیع‌تر، در چند دهه اخیر منافع چین در غرب آسیا در حال افزایش بوده است. چین حامی اصلی سازمان همکاری منطقه‌ای شانگهای است و ۵۷ میلیارد دلار در پاکستان سرمایه‌گذاری کرده است. با توجه به این‌که آمریکا قصد دارد افغانستان را ترک کند، مشارکت با ایران به چین فرصت برقراری کریدور میان دریای عرب و آسیای میانه را به چین می‌دهد. به این منظور، چین ممکن است کنترل بندر ایرانی چابهار را به‌دست بگیرد.»

این مطلب با اشاره به اختلافات آمریکا با ایران و چین ادامه می‌دهد: «با این وجود، همکاری ایران و چین راه زیادی در پیش دارد تا به یک محور جدید تبدیل شود.»

اوایل ماه جاری میلادی ایران اعلام کرد که در حال مذاکره با چین برای یک توافق‌نامه ۲۵ ساله است که حوزه‌های تجارت، انرژی، زیرساخت، ارتباطات راه دور و حتی همکاری‌های نظامی را در بر می‌گیرد.